คนเราที่เกิดมาทุกคนในโลกนี้ไม่มีใครที่ไม่รู้จักคำว่า
"แม่"
เพราะแม่เป็นผู้ให้กำเนิด
เป็นผู้เลี้ยงเฝ้าดูแลเรามาตลอด เป็นผู้รักเรามากกว่าใคร ๆ ที่บอกว่ารักเรา
ไม่ว่าลูกจะทำผิดขนาดไหนแม่ก็ยังให้อภัยแก่ลูกเสมอ
บางครั้งลูกทำผิด แม่โกรธ ดุด่า ว่าลูก
แต่แม่ก็ไม่เคยคิดจะทำร้ายลูก
ความรักมีหลายรูปแบบ เช่น ความรักของหนุ่มสาว ความรักต่อเพื่อน
ความรักต่อครู-อาจารย์ เป็นต้น
แต่ความรักเหล่านี้อาจจะลืมเลือนไปได้โดยง่าย
เพราะมันไม่ใช่ความรักที่แท้จริง
เปรียบไม่ได้กับความรักของแม่ที่มีต่อลูก
ซึ่งมีแต่ให้ไม่เคยคิดที่จะได้ตอบแทน คุณของ
"แม่" นับว่าเป็นคุณที่ไม่อาจจะตอบแทนได้
นับเป็นพระคุณอันยิ่งใหญ่
กว่าที่แม่จะคลอดเรามาแม่ก็ต้องอุ้มท้องเรามานานนับ 10
เดือน
ไม่เคยเอาสิ่งที่ไม่ดีมาให้ลูกกิน
มาถึงทุกวันนี้แม่ก็ยังดูแลเราไม่เคยห่างสายตา เพราะแม่ยังกลัวว่า
ลูกจะหลงผิดทำให้สิ่งที่ไม่ถูกต้อง
แม่ไม่คิดที่จะให้ลูกทำในสิ่งทดแทนคุณ เพราะแม่คือคนที่รักลูกที่แท้จริง
เป็นผู้ที่คิดแต่จะให้ลูกโดยไม่คิดสิ่งตอบแทนที่ได้จากลูก
แม่เป็นผู้ที่สั่งสอนลูกมาตลอดตั้งแต่เล็กจนโต
แม่สอนแต่สิ่งที่ดี นับเป็นคุณ "ครู"
คนแรกของลูก แม่ อาจเป็นทั้ง แม่, เพื่อน และครู ในเวลาเดียวกันได้
ในยามที่ลูกทุกข์แม่ก็คอยปลอบ
ในยามที่ลูกผิดแม่ก็คอยสอน ตักเตือน ว่าสิ่งใดถูกสิ่งใดผิด
ในยามที่ลูกป่วยไข้ก็มีเพียงแม่เท่านั้นที่เฝ้าดูแลไม่ห่าง
ไม่เหมือนคนอื่น
ถ้าเราป่วยเป็นโรคที่สังคมรังเกียจ
เพื่อนคนที่เคยบอกว่ารักเรา เขาอาจจะไม่กล้ามาเยี่ยม
เพราะเขากลัวโรคร้ายนั้นจะติดเขา
แต่ผุ้เป็นแม่ไม่ว่าโรคนั้นจะร้ายสักเพียงใดก็ไม่คิดที่จะทอดทิ้ง
ให้ลูกอยู่โดดเดี่ยวมีแต่จะเป็นห่วงลูกเพิ่มขึ้น
ลูกยิ่งป่วยหรือเจ็บมากขึ้นเท่าใดผู้เป็นแม่ก็ยิ่งร้อนใจ
เพิ่มขึ้นหลายเท่า แม่ยอมขายที่นา สวน ไร่
เพื่อให้ได้เงินมารักษาลูก เงินไม่พอก็ไปขอยืมเขา
แม้ว่าดอกเบี้ยจะแพงขอเพียงเพื่อได้รักษาให้ลูกได้หาย
และมีความสุข แม่ทนทุกข์ยากและลำบาก
ในการทำงาน ตากแดดตัวดำเพื่อให้ลูกชาย หญิง
ได้เรียนหนังสือมีความรู้สูงๆ เพื่อไม่ต้องลำบาก
เหมือนแม่
แม่ทำได้ทุกอย่างเพื่อให้ได้เงินมาใช้ในครอบครัว และเงินที่ได้มาจากแรงกายของแม่
ส่วนใหญ่ตกไปอยู่ที่ลูก ไม่ว่าลูกจะขอเท่าไรแม่ก็หามาให้ได้เสมอ
ลูกสอบเข้าโรงเรียนรัฐบาลไม่ได้ก็ดิ้นรน
ให้ลูกได้เรียนโรงเรียนเอกชน
แม้ค่าเล่าเรียนเป็นหมื่นเป็นแสนก็ยอม เพียงแต่ขอให้ลูกได้เรียน
แม่ก็มีความสุข
แต่แม่ไม่เคยรู้เลยว่าลูกมาโรงเรียนแล้วเป็นอย่างไร แม่คิดเพียงว่าลูกไปโรงเรียน
คงตั้งใจเรียน และลูกคงเหนื่อย
เมื่อลูกกลับถึงบ้านตอนเย็นแม่จะไม่ให้ลูกทำงานบ้านอีก
แต่ลูกบางคนมาโรงเรียนแล้วไม่ได้ตั้งใจเรียนสักเท่าใดเลย
แม่ต้องทนลำบากเพื่อให้ลูกได้เรียน
และเพื่อเป็นการตอบแทนพระคุณของแม่เราต้องตั้งใจเรียนให้สมกับที่แม่ตั้งความหวังเอาไว้
อย่าให้แม่ผิดหวัง
แม่แนะนำตักเตือนก็ต้องเชื่อฟังเพราะสิ่งที่แม่พูดเป็นสิ่งที่ดีไม่ผิด
ปัจจุบันนี้ไม่ว่าแม่พูดอะไรผมจึงไม่เคยคิดที่จะขัดใจแม่
เพราะผมรู้ดีว่าสิ่งที่แม่แนะนำตักเตือน
เพราะแม่หวังดี
ไม่มีแม่คนไหนที่จะคิดร้ายต่อลูก ลูกมีกี่คนแม่สามารถเลี้ยงดูได้เป็นอย่างดี
ฉะนั้นเราผู้เป็นลูกมีแม่เพียงคนเดียวเราต้องดูแลท่านให้เหมือนที่ท่านเคยดูแลเรามา
และหาสิ่งดีๆมาตอบแทนโดยการตั้งใจเรียนเท่านี้แม่ก็ดีใจมากแล้ว
ในยามที่แม่แก่ชรา
ผมรู้ดีว่าคนแก่ชราต้องการอยู่ใกล้ลูกๆ หลานๆ
ดังนั้นเราก็ต้องเอาใจใส่แม่ของเราให้มากที่สุด
รักแม่ทุกวัน
by : www.thaishoponline.net
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น